List 16c

                                       Witaj !

Dziękuję Ci za list (nareszcie). Ja wysłałem do ciebie list we wrześniu i w październiku oraz życzenia w listopadzie. Z tego co piszesz wynika, ze dotarła tylko karta z życzeniami. Tęskniłem. Opisujesz mi swój obecny tryb życia. Bardzo się cieszę, że dziecko tak dobrze rozwija się artystycznie. To chyba ma akurat po Tobie. Zawsze lubiłem te Twoje rysunki, kompozycje, kolekcje i nietuzinkowe pomysły. Może to była Twoja właściwa droga? To, że dziecko często choruje jest chyba wynikiem kontaktu z innymi dziećmi. Wspominasz o jakiejś sprawie w sądzie, o walce o pieniądze dla dziecka – nie bardzo wiem o co chodzi, ale życzę powodzenia. Czy definitywnie zrezygnowałaś z nauki? Gdy tylko mam trochę impulsów, dzwonię do Seniora. Dowiedziałem się od Adama o Twojej wizycie. Byłaś niedaleko … Dwukrotnie dzwoniłem tez do Ciebie, ale miałem pecha. Odebrała Twoja mama więc się musiałem „ewakuować”. Jak pech to pech. Od miesiąca nie mieszkam już w oddziale izolacyjnym. Obecnie jestem w 15 – osobowej celi. Cholerne przepełnienie, kilka delikwentów śpi na materacach na podłodze. We wtorek 9 grudnia będę stawał przed obliczem komisji penitencjarnej na tzw. ocenę półroczną. Prawdopodobnie zostanę „awansowany” z rygoru R – 1 do R – 2 (grupa klasyfikacyjna). Wiąże się to z wyjazdem z Zakładu Karnego w Siedlcach do zakładu typu półotwartego. A więc znów zero szans, żebym Cię zobaczył przed końcem roku. Piszę, ciągle piszę. W lipcu wysłałem mała pracę na ogólnopolski konkurs więzienny do Sztumu. Otrzymałem wyróżnienie w kategorii „proza”,  a niedawno przysłano mi upominki: album, dyplom, katalog, koszulkę typu T – Shift z twarzą więźnia i logo konkursu, zestaw kosmetyków, oraz zestaw do pisania „Parker” (pióro + długopis). Praca ta (opowiadanie) ukazało się w wydaniu zbiorowym pokonkursowym. Mam mała satysfakcję, bo nadesłano aż 267 prac, a wyróżniono tylko 22 ( Z recenzji profesora Janusza Ryszkowskiego, jurora XII Ogólnopolskiego Przeglądu Sztyki Więziennej – Sztum 2003 „ Nadesłano wiele prac z gatunku prozy biograficznej. W dużej konkurencji wyróżnia się pracę autorstwa Szpaka pt. Nieudacznik…. Bardzo poprawna językowo, z widocznym zmysłem obserwacji i socjologicznych szczegółów. W szczery sposób autor nasycił swoje wspomnienia wątkiem nie do końca spełnionego uczucia do dziewczyny, która spotkał na swojej drodze życia, będąc już dojrzałym mężczyzną. Ponowny powrót do więzienia przekreślił jego marzenia o szczęściu … )  Chcę się Ciebie zapytać, czy nie masz nic przeciwko temu, abym sprezentował Ci ta koszulkę? Jeżeli tak, to coś zorganizuję. Kończę też maraton z historii Polski. Wygląda to imponująco, ale cholernie brak mi źródeł. Docent Budziński z Radia dla Ciebie” obiecał mi, ze jak skończę, to wszystko mi skseruje ( ok.800 stron x A4). I jeszcze w konkursie wiedzy o AIDS wygrałem grę : Domino. Nachwaliłem się trochę, ale to wszystko gówno, nie liczy się, bo bez Ciebie nic się nie liczy. Kocham Cie bardzo i tyle. Napisałem ci wiersz ale później wyślę. To jednocześnie mój życiorys, testament i wyznanie wiary. Ściskam Ciebie i czekam na list. I jak zwykle lista życzeń z dziedziny historii. Dziękuję.

                                                                                                 Szpak